مقایسه شدت درد پس از سزارین با دو روش بیهوشی عمومی و اسپینال

زمینه و هدف: درد پس از سزارین علاوه بر احساس ناخوشایند موجب بروز مشکلات فیزیولوژیک و سایکولوژیک در مادر می شود. اقدامات متعددی در جهت کاستن درد پس از عمل صورت گرفته است، اما اتفاق نظری بر سر مناسب ترین روش بیهوشی وجود ندارد. این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی دو سوکور اتفاقی و به هدف مقایسه میزان درد و عوارض پس از عمل سزارین با دو روش بیحسی نخاعی و بیهوشی عمومی انجام شد. روش مطالعه: به این منظور 60 خانم حامله 35-20 ساله که تحت عمل سزارین الکتیو قرار گرفتند، به صورت اتفاقی به دو گروه بیهوشی عمومی یا بیحسی نخاعی وارد شدند. یک گروه تحت بیهوشی عمومی و گروه دیگر تحت بی حسی نخاعی قرار گرفتند. تکنیک جراحی در دو گروه یکسان بود. شدت درد پس از عمل با استفاده از پرسشنامه mcgill طی چهار نوبت (در ریکاوری و سپس هر 6 ساعت)، میزان پتدین تجویز شده و میزان عوارض (تهوع، استفراغ، تاکی کاردی) در 24 ساعت نخست پس از جراحی برای هر بیمار ثبت گردید. نتایج: فراوانی نسبی درد شدید بعد از عمل و میانگین پتدین مصرفی در بیماران با بیهوشی عمومی از بیماران با بیحسی نخاعی بیشتر بود (05/0p<). میزان بروز تهوع و استفراغ به دنبال بی حسی نخاعی از بیهوشی عمومی بیشتر بود، اما فراوانی نسبی تاکی کاردی و افت فشار خون در دو گروه یکسان بود. نتیجه گیری: طبق نتایج این تحقیق، استفاده از روش بی حسی نخاعی بیشتر از روش بی هوشی عمومی از درد پس از عمل جلوگیری می نماید، که این امر می تواند به کاهش موربیدیتی و هزینه های درمانی بیانجامد.